سخنانی از علمای دینی

دو چیز را ھمیشه فراموش کن:
خوبی که به کسی می کنی
بدی که کسی به تو می کند

ھمیشه به یاد داشته باش:
اگر در مجلسی وارد شدی زبانت را نگه دار
اگر در سفره ای نشستی شکمت را نگه دار
اگر در خانه ای وارد شدی چشمانت را نگه دار
اگر در نماز ایستادی دلت را نگه دار
دنیا دو روز است:
یک روز با تو و یک روز علیه تو
روزی که با توست مغرور مشو
و روزی که علیه توست مایوس نشو
چرا که ھر دو پایان پذیرند

آموختن را بکار ببند:
به چشمانت بیاموز که ھر کسی ارزشنگاه ندارد
به دستانت بیاموز که ھر گلی ارزش چیدن ندارد
به دلت بیاموز که ھر عشقی ارزشپرورش ندارد
سه چیز را از ھم جدا کن:
عشق، ھوس و تقدیر
چون اولی مقدساست و دومی شیطانی
اولی تو را به پاکی می برد و دومی به پلیدی
در دنیا فقط 3 نفر ھستند
که بدون ھیچ چشمداشت و منتی و فقط به خاطر خودت خواسته ھایت را برطرف
میکنند، پدر و مادرت و نفر سومی که خودت پیدایشمیکنی، مواظب باشکه از
دستشندھی و بدان که تو ھم برای او نفر سوم خواھی بود چرا که در ترسیم
تقدیرت نیز نقشخواھد داشت.
چشم و زبان، دو سلاح بزرگ در نزد تو ھستند
چگونه از آنھا استفاده میکنی؟ مانند تیری زھرآلود یا آفتابی جھانتاب، زندگی گیر یا
زندگی بخش؟

بدان که قلبت کوچک است پسنمیتوانی تقسیمشکنی
ھرگاه خواستی آنرا ببخشی با تمام وجودت ببخشکه کوچکی اش جبران شود.
ھیچگاه عشق را با محبت، دلسوزی، ترحم و دوست داشتن یکی ندان
چون ھمه اینھا اجزاء کوچکتر عشق ھستند نه خود عشق.
ھمیشه با خدا درد دل کن نه با خلق خدا و فقط به او توکل کن
آنگاه می بینی که چگونه قبل از اینکه خودت دست به کار شوی، کارھا به خوبی پیش
می روند.
از خدا خواستن عزت است
اگر برآورده شود رحمت است و اگر نشود حکمت است.
از خلق خدا خواستن خفت است
اگر برآورده شود منت است اگر نشود ذلت است.
ھر چه می خواھی از خدا بخواه و در نظر داشته باشکه برای او غیر ممکن وجود
ندارد
و تمام غیر ممکن ھا فقط برای کسانیست که
از ایمان دل بریده اند و امید را به دل راه نمی دھند.